Olmayınca Olmuyor

Doğuramamak...Sancıları çekmek, kıvranmak, dudak kanatmak ama doğuramamak..
Gebe kalmak...İçindeki kıpraşmaları hissetmek, yeni bir soluk getirebilecek olmak ama kör kuyularda kaybolurcasına ulaşamamak o canlıya...
İsteyip de yazamamak gibi olurdu heralde.Yani yazıya dökememek bir bakıma.Yoksa dedim ya kıpır kıpır o şey çoktan içinde nasılsa.
Ana rahmi gibi...
Doğuramamak dedim ya, bir bebek değilse de bir cümle meydana getirememek işte kastettiğim.
Öyle ki cılız kelimeler bile hayat bulamayacak,öyle uzun bir sessizlik gibi.
Kaydedilmeyen günler en kötüsü,unutulup gidecek.

Öyle her şeyi hatırlamak istemem aslında
Yüzüne gözüne bulaştırmak olur öylesi
Güneşe bakmak gibi inatla
Sonra kör olacağını bilmek gibi hatta
Yine de vardı söylemek istediklerim
Kimin yok ki
Tanrının bile mesela
Doğmak nedir ki
Doğurmaktır mucize aslında