14 Nisan 2010 Çarşamba

Kar*

Uyuyor.
Ben her zamanki gibi dayanamayıp -daha erken yatınca sabahları yalnız kalkmak zorunda kalıyorum.
Oysa u-yu-yor.
Bebek gibi.Bir bebeği uyurken görmemiş olanlar bu cümleyi tam kavrayamazlar.Huzurlu uyur bebekler, melekleri görürler rüyalarında.E tabi bu cümleyi dedem söylerdi.Kim bilir belki gerçektir,belki de bebeklik dönemini hatırlayamadığımız için nasılsa gelivermişlerdir melekler rüyalarımıza.Belki de melek diye bir şey yoktur ve bunu da bilmelerine rağmen bunu söyleyenler bebeklik anılarının hatırlanmazlığını kullnarak bize yutturmuşlardır yalnızca.
Sonuç olarak melek vardır veya yoktur .İkisini de kanıtlayamam.
Kanıtlayabileceğim bir şey varsa o da şu: Ben bebek gibi uyuyamam.
Aklımdan gördüğüm,görmüş olabileceğim,gördüm sandığım ve görebileceğim şeyler geçer durur.İnanılmaz bir aksiyon halinde,çoğu zaman kabus sınırlarında,psikolojik gerilim tadında rüyalar görürüm.Ve hepsini hatırlarım.
Evet inanmıyorlar ben bunu söylediğimde.Belki de haklılar ama ben benden başka sabah kalktığında dokuz rüyasını da anlatabilen biri görmedim.Tabi belki de bu gördüklerimin onda biri bile değildir ama çok işte yine.Uykunda uyutmayacak kadar çok rüya.
Bu kadar çok şey yaşanılmış bir geceden sonra sabaha her zaman yorgun kalkmak ve rüyalara engel olamamak.Uykunda,rüyada olduğunu bilmek ama son derece gerçek olan o ikinci diyardan bir türlü kopamamak.
İki boyut arasına sıkışma hali.
Her neyse o uyuyor. Hem de bebek gibi.
Yanağından öpsem beni sinek sanıyor.Uyanmadan yüzünü kaşıyıp o huzurlu uykusuna devam ediyor.Ve uyandığında hatırlamıyor.Sinek sanıldığıma alınmıyorum.Belki de alınıyorumdur da böyle uyuyabilmesine sevindiğimden aldırmıyorumdur.
Perdeler kapalı ve oda karanlık.Halbuki adına öğlen denilmiş bir zaman dilimindeyiz şu an.O farkında değil.
Çok da önemli değil aslında.Birkaç gündür hava son derece kapalı.Yağmur ve kar var.
Şimdi de kar yağıyor.
Hayır pencereden dışarı bakmadım.
Yağmasa da yağıyor.Bebek gibi uyuyanların üstüne yağıyor.
Her karın kendine has bir şekli varmış.Ve kendine has bir huzuru da.
Benim yok.
Oysa u-yu-yor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder